Afgelopen periode was niet mijn beste zal ik maar zeggen. Persoonlijk ben ik enkele weken nadat ik van een fantastische reis in januari in Thailand terug ben gekomen. Behoorlijk gaan sukkelen met mijn gezondheid, ik ben gekend met luchtweg problemen maar deze keer was het behoorlijk heftig en spannend. Zeker als de huisarts je zelf aan het begin van de avond terugbelt met de boodschap dat de long-punctie en ook het bloed niet goed waren, en met de mededeling dat ze overleg had gehad met de longarts in het ziekenhuis en ik mij per direct moest gaan melden bij de acute hulp in het ziekenhuis en gelijk onder de scan moest omdat er een verdenking was van een longembolie. Gelukkig was de uitkomst van deze scan vooralsnog goed, en moeten de extra medicijnen en nu zijn werk gaan doen. Het gaat inmiddels al een stuk beter maar ben zeker nog niet de oude.

De duiven kwamen dus even op het tweede plan, en heb ik pas op 27 februari alle vliegers en kwekers kunnen koppelen. Omdat het mij op dit moment nog redelijk wat moeite kost om langdurig in de kooien te verblijven, heb ik er voor gekozen om in grote lijnen de vrije koppeling toe te passen, met name de jaarlingen hebben zelf hun partner uit kunnen zoeken. Ondanks dat gaat het toch nog redelijk vlot met het koppelen, en hebben de meeste koppels hun eigen bak opgeëist.

De duiven zijn voor mijn gevoel geweldig goed de winter doorgekomen, zien er goed en strak uit. Normaal laat ik de duiven voorafgaand aan het kweekseizoen controleren bij de dierenarts Henk de Weerd, maar omdat mijn eigen gezondheid te wensen over liet ben ik uitgegaan van eigen intuïtie, en vond persoonlijk dat de duiven er klaar voor waren. De hoop en de verwachting is dan ook dat de duiven vlot zullen gaan leggen. Eenmaal op eieren zullen de duiven voor hun jaarlijkse Paramixo-enting ingeënt gaan worden.

Om er zeker van te zijn dat de duiven straks goed gezond de mand in gaan, zal de uitgestelde controle bij de dierenarts later in maart gaan plaatsvinden.

Tot zover deze korte update.