Weduwschapspel begonnen
Zondag 27 april zijn hier de laatste jongen van de vliegers gespeend en op deze dag hebben de bonnenkopers gelegenheid gekregen om hun bonnen te komen verzilveren. Wij waren zelf zeer content hoe de jongen waren opgekomen en blaakte van gezondheid. De bonnenkopers waren dan ook zeer tevreden met de jongen die ze hier mochten uitzoeken. In totaal hadden we 45 jongen apart gezet waaruit men mocht kiezen en voor sommigen was het hierdoor ook moeilijk een keus te maken omdat de jongen niet voor elkaar onder deden. Uiteindelijk zijn er 40 jongen op de bonnen weggegaan. U zult denken dat is behoorlijk wat maar dat was een bewuste keuze van ons, omdat we behoorlijk wat nieuwe kruising/koppelingen voornamelijk uit eigen lijnen hadden samengesteld, en hier toch jongen van wilde hebben op deze manier weten wij zelf ook eerder of deze nieuwe koppelingen zijn geslaagd.
Zoals de kop van deze blog luid is op 27 april hier ook het weduwschapsspel begonnen, en dat was nodig want zoals het oude gezegde ook luid vliegen en kweken gaat niet samen. Dit jaar was dit om eerder vermelde reden zo gedaan maar doe ik zeker nooit meer. Men is nooit te oud om te leren denk ik dan zo maar. Of dit ook de reden is waarom ik al in de voorbereiding al verschillende duiven heb verspeeld we zullen het nooit weten, maar heeft er hier toch behoorlijk ingehakt 5 jaarlingen en 4 oude duiven waaronder niet de minste “Rawneck” welke op de Marathon nog niet had gemist en vorig jaar nog een 13e Nationaal speelde. Deze verliezen zijn voor onze begrippen ongekend, normaal verspeel ik dergelijk aantal nog niet over een heel seizoen. Gelukkig was dit niet alleen bij ons het geval maar horen wij ook bij andere liefhebbers van behoorlijke verliezen. Nu ben ik zelf niet iemand die naar anderen kijkt maar de oorzaak vaak zelf bij mijzelf zoekt.
Ondanks dat de duiven vooraf aan de kweek een gezondheidscheck hadden ondergaan waaruit bleek dat de duiven niets onder de leden hadden. Hebben we veiligheidshalve gezien de verliezen toch nog maar een keer laten doen. Ik vond de koppen niet erg strak ( maar dat zal meer te maken hebben gehad met het grootbrengen van de jongen ) . Uit dit onderzoek kwam naar voren dat bij een kooi een lichte spoelworm besmetting aan het licht kwam. Dat is iets waar ik al jaren niet meer tegen kuur omdat ik hier geen last van had. Nood maakt deugd dus heb ik hier ALLE duiven in de vliegkooien een worm tablet opgestoken, en ben enkele dagen veiligheidshalve met een brander door de kooien gegaan. De duiven zijn hierna nogmaals gecontroleerd en waren nu schoon. De jongen zijn hier ook op gecontroleerd maar waren ook gelukkig schoon ondanks dat deze hiertegen niet waren gekuurd.
Of dit uiteindelijk de reden was van de eerder vernoemde verliezen zullen we nooit weten, want in mijn ogen hoeft dit geen reden te zijn om niet thuis te kunnen komen. Het zal eerder een combinatie zijn geweest van de onervarenheid van de jaarlingen, gebrek aan conditie i.v.m. de aanwezige jongen die ze nog moesten voeren, en de risico`s van het verongelukken met de voornamelijk oosten winden van de afgelopen weken. We zullen het nooit weten.
Niet getreurd pakken we de draad ondanks dat het de laatste weken met mij zelf ook niet zo lekker gaat en ik hierdoor vandaag 7 mei weer terug moet naar de longspecialist voor een nieuwe longtest houden we de moed er in. En dit kan ik gelukkig omdat ik regelmatig met de verzorging wordt bijgestaan door Johan en zijn broer Jack waar ik heel blij mee ben.
Door het gebrek aan conditie bij de duiven heb ik besloten om eerder te stoppen met de verduistering om zodoende de ochtendtraining eerder op te kunnen pakken om de conditie bij de duiven eerder op orde te brengen. Afgelopen week zaten de duiven 5 dagen op weduwschap en waren 1 week eerder thuis geweest om te herstellen, en kon ik aan de hand van het komen van de duiven van St.Soupplets zien dat er progressie in zat en kwamen al redelijk vlot naar huis, het had in ons geval 10 minuten eerder gemogen maar wanneer er eenmaal 1 duif was vielen ze al vlotter door dan de weken er voor. We pakken de draad nu helemaal als vanouds op en merk dat ik zelf nu de jongen eenmaal gespeend zijn ook wat beter in mijn vel en het ritme begin te komen wat betreft de omgang met de duiven.
Komende weken zullen dus in het teken staan van de voorbereiding op de aanstaande Marathon vluchten en dit zal deze keer in een korter tijdsbestek moeten gaan dan voorgaande jaren omdat ik ten opzichte van voorgaande jaren een kleine 2,5 à 3 weken later ben.
We gaan het zien de komende weken wat het gaat brengen, wij wensen iedereen een fantastisch seizoen in goede gezondheid.
Tot zover deze blog.